Author:
Abstract
Bu araştırmanın amacı bazı psikosomatik ağrıların azalmasında psikodrama grup çalışmasının etkisini incelemektir. Psikosomatik ağrısı olduğunu ifade eden 60 üniversite öğrencisinin ağrı ölçümleri yapılmıştır. Bu ölçümler için, 2000 yılında geçerlilik ve güvenirliğinin yapıldığı Tek Boyutlu Sayısal Ağrı Ölçeği ve geçerlik güvenirliğinin 1998’de yapıldığı Çok Boyutlu McGill Melzack Ağrı Soru Formu kullanılmıştır. Bu ölçek ve form sonucunda ağrıyı algılama seviyeleri puanlanmıştır. Buna göre ağrı seviyesi en yüksek çıkan 38 öğrenciden çalışmaya katılmaya gönüllü olan 18 öğrenci seçilmiştir. Bu 18 öğrencinin de 9’u (5 kız 4 erkek) rastgele yöntemle Psikodrama Deney Grubuna seçilmiş, diğer 9 öğrenci de kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Psikodrama grup oturumları uygulayarak, deney grubunun organ dilini kullanarak duygularını dile getirmeleri ve duyguları ile ilgili daha fazla içgörü kazanmaları sağlanmıştır. Böylece organ dilini kullanan üyelerin kendileri hakkında farkındalıkları artarken, çocukluklarındaki travmatik şemalarla ve bu şemaların güncel yaşamlarına etkisi ile yüzleşmeleri sağlanarak ağrı seviyelerinin azalması hedeflenmiştir. Verilerin analizi sonucunda, Psikodrama grup çalışmasının etkili olduğu ve psikosomatik ağrıları azalttığı ortaya çıkmıştır. Oturumlar sonunda grup üyelerinin çoğu somatik ağrılarının azaldığını sözlü olarak da ifade etmişlerdir. Bu çalışmanın başka psikodrama çalışmaları ile ve nörobiyolojik ölçümlerle de desteklenebileceği önerilmiştir.
Keywords
Abstract
This study aims to determine that some psychosomatic pains are not grounded only on physiological or biological foundations, these pains may be psychogenic, or they may even originate from negative past experiences evolved in growth phases in childhood and stored in the memory, and that the person may decrease the pain level by confronting these past experiences via psychodrama. Two scales were used to measure the pain of the 60 students who reported having a psychosomatic pain in Fatih University. The first scale was “One-Dimensional Numeric Pain Evaluation Scale”, which was tested for validity and reliability by Tulunay-Tulunay (2000); the second one was “Multidimensional McGill Melzack Pain Questionnaire”, which was adapted by Yazıcı, Eti, Arslan, Olgun (1998). 18 volunteer students were chosen from those who had the highest pain levels according to the scales. 9 of these 18 students were randomly identified as experimental and the other 9 as control group. In consequence of psychodrama sessions, it was found that by confrontation with traumatic childhood schemas and their influences on daily life, group members had developed awareness about some psychosomatic pain reasons. Therefore, their pain levels decreased in the group by time. As it was expected, data analysis showed that there was a significant difference between pretest and posttest scores of experimental group, so it can be concluded that the psychodrama program was effective on relieving psychosomatic pains. Moreover, it was recommended that this study might be supported by other psychodrama groups and also by neurobiological measurements.