Author :
Abstract
Bu araştırma, “Oyun Temelli Bilişsel Gelişim Programı”nın (OTBGP) 60-72 aylık çocukların bilişsel gelişimlerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada gerçek deneme modellerinden olan ön test/son test kontrol gruplu model kullanılmıştır. Çalışma grubunda toplam 44 çocuk (22 deneme, 22 kontrol grubu) yer almıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak çocuk ve anne-babalara yönelik soruları içeren Genel Bilgi Formu ile “Oyun Temelli Bilişsel Gelişim Programının” anasınıfına devam eden 60-72 aylık çocukların bilişsel gelişimlerine etkisini istatistiksel olarak test etmek amacıyla “Thurstone Temel Kabiliyetler Testi 5-7 (TKT 5-7)” kullanılmıştır. OTBGP ise deneme grubuna seçilen çocuklara bulundukları ortamdaki yaşantılarına ek olarak, araştırmacı tarafından 12 hafta boyunca, haftada 2 gün ve günlük 1 saat olmak üzere toplam 24 saat “düzenli ve kontrollü” olarak uygulanmıştır. Araştırma bulgularına dayalı olarak “Oyun Temelli Bilişsel Gelişim Programı”nın çocukların bilişsel gelişiminde etkili olduğu ve etkisinin de kalıcı olduğu belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
This research was studied with the purpose of analyzing the effect of “Game-Based Cognitive Development Programme” (GBCDP) on cognitive development of 60-72 months old children. One of the true experimental design, pre-test and post-test control group model was applied. 44 children (22 experimental, 22 control group) were included in the workgroup. As data gathering tools, general information form contains questions for children and parents and Thurston’s Primary Mental Abilities Test 5-7 (PMA 5-7) in order to test statistically the effectiveness of GBCDP on cognitive development of 60-72 months old children who attend kindergarten were used. GBCDP was applied “regularly and controlled” to the children elected to the experimental group in addition to experience in their environment during 12 weeks, 2 days a week and 1 hour per day that’s totally 24 hours by the investigator. In terms of research findings, it is determined that “Game-Based Cognitive Development Programme” is effective on cognitive development of children and this effect is permanent.
Keywords
- Aral, N., Gürsoy, F. ve Köksal, A. (2000b). Okul Öncesi Eğitimde Oyun. İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama.
- Aral, N., Baran, G. (2011). Çocuk Gelişimi. İstanbul: YA-PA Yayınları.
- Arı, R., Üre, Ö., Yılmaz, H. (1999). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. (2. Baskı). Konya: Mikro Yayınları.
- Arı, R. (2008). Eğitim Psikolojisi. (4. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Athey, I. (1988). The Relationship of Play to Cognitive, Language and Moral Development. In Bergen, D. (Ed.) Play As A Medium for Learning and Development (pp. 81-101). Porsmouth, N.H.: Heinemann Educational Books, Inc.
- Bakker, M. (2008). Spatial Ability in Primary School: Effects of The Tridio Learning Material. Master Thesis, University of Twente Faculty Of Behavioral Sciences, Netherland.
- Bayhan, P.S., Artan, İ. (2009). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
- Boakes, N. (2009). Origami Instruction in The Middle School Mathematics Classroom: Its Impact on Spatial Visualization and Geometry Knowledge of Students. Research In Middle Level Education Online, 32 (7), 1-12.
- Cheyne, J. A. and Rubin, K. (1983). Playful Precursors of Problem Solving in Preschoolers. Developmental Psychology, 19, 577-584.
- Çakmak, S. (2009). An Investigation of The Effect of Origami-Based Instruction on Elementary Students’s Spatial Ability In Matehematic. Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Doğanay, G. (2002). Tarih Öğretiminde Oyun. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Driscoll, A. and Nagel, N. G. (2008). Early Childhood Education, Birth-Eight. (4. Edition). USA: Pearson Education.
- Gülsoy, T. (2013). 6. Sınıf Öğrencilerinin Kelime Hazinesinin Geliştirilmesinde Eğitsel Oyunların Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
- Hazar, M. (2000). Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim. Ankara: Tutibay Yayınları.
- Hirsh, K. P. and Golinkoff R. M. (2008). Why Play=Learning. Encyclopedia on Early Childhood Development. http://www.child-encyclopedia.com/play/accordingexperts/why-play-learning, Erişim Tarihi: 21.09.2015.
- Koç, E. (2002). Görsel Algı Becerilerinin Gelişimine Yönelik Örnek Bir Program Modelinin Hazırlanması ve Anasınıfı Çocuklarında Görsel Algı Gelişimine Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Mackey, A. P., Hill, S. S., Stone, S. I. and Bunge, S. A. (2011). Differential Effects of Reasoning and Speed Training in Children. Developmental Science, 14 (3), 582-590. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1467-7687.2010.01005.x, Erişim Tarihi: 04.02.2014.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (1994). Temel Kabiliyetler Testi Yaş 5-7. Türkiye Standardizasyonu ve Norm Çalışması. MEB Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Ankara: MEB.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2007a). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. Bilişsel Gelişim. MEB Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi (MEGEP). http://hbogm.meb.gov.tr/modulerprogramlar/kursprogramlari/cocukgelisim/moduller/bilis selgelisim.pdf, Erişim Tarihi:16.07.2014.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Zekâ Oyunları Dersi (5., 6., 7. ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. http://ttkb.meb.gov.tr/dosyalar/programlar/ ilkogretim/zekaoyunlari.pdf, Erişim Tarihi: 18.07.2014.
- Oktay, A. (2010). “Okul Öncesi Dönemi (3-6 Yaş)”. Ana-Baba Okulu. (14. Basım). İstanbul: Remzi, s. 39-50.
- Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve Oyun. Ankara: Anı Yayınları.
- Pehlivan, H. (2005). Oyun ve Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Pepler, D. J. (1982). Play and Divergent Thinking. In D. J. Pepler and K. H. Rubin (Eds.) The Play of Children, Contributions to Human Development, 6, 64-78. Basel, Switzerland: Karger, A.G.
- Piaget, J. (1969). The Mechanisms of Perception. London: Routledge ve Kegan Paul.
- Senemoğlu, N. (2007). Gelişim Öğrenme ve Öğretim: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gönül Yayıncılık.
- Seyrek, H., Sun, M. (2010). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun. İzmir: Müzik Eserleri Yayınları.
- Sutton-Smith, B. (1967). The Role of Play in Cognitive Development. Young Children. 22, 361- 370.
- Şirin, S. (2011). Anaokuluna Devam Eden Beş Yaş Grubu Çocuklara Sayı ve İşlem Kavramlarını Kazandırmada Oyun Yönteminin Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. (1982). Sosyal ve Ekonomik Haklar ve Ödevler. https://www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa_2011.pdf, Erişim Tarihi: 16.07.2014.
- Unicef. (1989). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme. http://www.unicef.org/turkey/crc/_cr23d.html, Erişim Tarihi: 18.07.2014.
- Vanderberg, B. (1980). Play, Problem Solving and Creativity. In Rubin, K. (Ed.). Children’s Play (pp. 49-68). San Francisco: Jossey-Bass Publishing.
- Yavuzer, H. (2010). Çocuğunuzun İlk 6 Yılı. (26. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Yolcu, B. (2008). Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Uzamsal Yeteneklerini Somut Modeller Ve Bilgisayar Uygulamaları İle Geliştirme Çalışmaları. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. EXTENDED ABSTRACT
