Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı artistik cimnastikte öne salto öğretimi sürecinde, öncelikle yapılan yunus takla öğretimi çalışmalarının etkisinin incelenmesidir. Çalışmaya, düzenli olarak antrenmanlara devam eden 28 kız sporcu gönüllü ve ailelerinden izinli olarak katılmıştır. Rastgele yöntemle deney (n=14, yaş=8,07±0,27 yıl) ve kontrol grubu (n=14, yaş=8,79±0,43 yıl) oluşturulmuştur. Her iki grup da daha önce hiç öne salto ve yunus takla eğitimi almamıştır. Deney gurubu, haftada 2 gün birer saat süreyle 4 hafta yunus takla öğretimine katılmışlardır. Daha sonra deney ve kontrol gurubu birlikte 6 hafta öne salto öğretimine katılmışlardır. Öğretim sürecinin sonunda her iki gurup öne salto hareketini 2 defa uygulamışlardır. Uygulamalar kamera ile görüntülenmiştir. Her sporcunun öne salto hareketinin 10 safhada değerlendirildiği Öne Salto Öğrenme Düzeyi Ölçeğine (ÖSÖDÖ) göre, uzman antrenörler 10 kriteri hareketin doğruluğuna göre en düşük 1 ve en yüksek 3 puan vererek değerlendirmiştir. Sporcunun en yüksek puan aldığı deneme değerlendirmeye alınmıştır. Denek ve kontrol grubunun öne salto uygulamasından aldıkları 10 kriter ve toplam puanlar arasında karşılaştırma analizleri yapılarak, 0,05 anlamlılık düzeyinde yorumlanmıştır. Denek gurubunun ÖSÖDÖ puan ortalamaları (X1=21,21±4,15) kontrol grubundan (X2=15,79±2,75) anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (t=4,08;p<0,05). Öne salto hareketi safhalarının 10 kriterde değerlendirilmesine baktığımızda, “K3.gövdenin bacaklara yaklaştırılması”, “K5.ellerin dizi kavraması”, “K7.açılma hareketi”, “K8.kontrollü yere iniş” ve “K9.hareket yüksekliği” kriterlerinden elde edilen puanlarda denek daha yüksek ve kontrol grubu ile arasında anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). “K1.çift ayakla yapılan sıçrama”, “K2. kalçanın yukarıya çekilmesi”, , “K4. başın göğse doğru çekilmesi”, “K6. dönüş hızının ayarlanması” ve “K10. yön hatası doğruluğu” kriterlerinden elde edilen puanlarda denek ve kontrol grubu arasında anlamlı fark yoktur (p>0,05). Sonuç olarak, öne salto hareketinin uygulanış safhalarında özellikle yerle temas kesildikten sonra havada gerekli koordinatif safhaların gerçekleştirilmesi sürecinde yunus takla öğretimi uygulanan denek grubunun daha başarılı olduğu gözlenmiştir. Antrenörlere, artistik jimnastik sporcularına öne salto öğretiminden önce yunus takla hareketinin öğretilmesini önerebiliriz.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to examine the effects of dive roll movement (DRM) in artistic gymnastics, on forward somersault trainings (FST). 28 female athletes regularly continuing their training voluntarily participated in the study by the consent of their families. Experimental group (n = 14, age = 8.07 ± 0.27 years) and control group (n = 14, age = 8.79 ± 0.43 years) were established by simple random sampling method. Experimental group participated in DRM training for 4 weeks for 2 days a week for one hour. Then, the experimental and control groups participated in FST for six weeks together. At the end of the training period, both groups performed forward somersault twice. The expert trainers evaluated their performances by giving 10 points as a maximum value 3 points as a minimum value according to the accuracy of the movement by using The FST Level Scale (FSTLS), in which each athlete's FST were evaluated in 10 stages. The level of significance was 0,05. The mean FSTLS scores of the experimental group (X1=21,21±4,15) were significantly higher than the control group (X2=15,79±2,75) (t = 4,08; p <0,05). When the evaluation criteria of the FS movement phases is considered, the experimental group have higher in the points obtained from the criteria of "C3.attaching torso to the legs", "C5.grasping knees by hands", "C7.separation of the torso from legs", "C8.controlled landing" and "C9.height of the motion" and it was found that there was a significant difference between them and the control group p <0.05). As a result, it was observed that the subjects in experimental group who performed DRM were evaluated to be more successful, during the performance phase of the FS drills, especially during the coordination phase in taking off after the contact with the ground was cut off. It might be suggested that the coaches should teach DRM before FSM drills.
Keywords
- Aktaş İ. (2006). Sözel ve görsel dönütün, ilköğretim 6. Sınıf cimnastik ünitesindeki öne, geriye ve amut takla becerilerini öğrenmede erişiye ve kalıcılığa etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Beden Eğitimi Öğretmenliği A.B.D.
- Asseman F, Caron O. and Cremieux J. (2004). Is there a transfer of postural ability from specific to unspecific postures in elite gymnasts? Neuroscience Letters, 358:83-86
- Berk LE (2004). Development through the lifespan (3rd Ed). Boston, MA: Allyn and Bacon.
- Blajer W and Czaplicki A. (2001). Modeling and inverse simulation of somersaults on the trampoline. Journal of Biomechanics, 34(12), 1619-1629.
- Cohen J. (1988). Statistical power analysis fort he behavioral sciences (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
- Heinen T, Pizzera A and Cottyn J. (2010). When is manual guidance effective for the acquisition of complex skills in Gymnastics?. International Journal of Sport Psychology, 41(3), 255-276.
- Ikulayo PB. (1990). Teaching methods effectiveness and the acquisition of psycho-motor skills. Akld, NZ: Commonwealth and International Conference. (ERIC Document Reproduction Service No. ED322132).
- Kaya Ö, Demirhan G, Dursun Z. (2002). Cimnastikte öne salto becerisinin öğretiminde sözel ve görsel dönütlerin başarıya etkisi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7 (2), 3140.
- King MA and Yeadon MR. (2004). Maximising somersault rotation in tumbling. Journal of Biomechanics, 37(4), 471-477.
- McAuley E. (1985). Modeling and self-efficacy: A test of Bandura's model. Journal of Sport Psychology, 7, 283-295.
- Playter RR and Raibert MH. (1992). Control of a Biped Somersault in 3D. In Intelligent Robots and Systems, 1992., Proceedings of the 1992 lEEE/RSJ International Conference on (Vol. 1, pp. 582-589).
- Potop V. (2007). Motor learning and transfer in performance artistic gymnastics. New York: Debridge Press, 75-150.
- Potop V. (2013). Macro-methods of Learning the Technical Elements of Junior Female Gymnasts in the Stage of Sports Training Basic Specialization. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 92, 747-751.
- Potop V, Cretu M and Timnea O. (2013). Learning and transfer in women's artistic gymnastics. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 93, 23-28.
- Stidder G and Hayes S. (Eds.). (2011). The really useful physical education book: Learning and Teaching Across the 7–14 Age Range. Routledge.49-61.
- Şentürk T ve Sezen M. (1999). Artistik cimnastikte yunus takla hareketinin öne salto öğretimine transferinin incelenmesi. Gazi BESB Dergisi; 4(2), 23-30.
- Tsutsui S and Imanaka K. (2003). Effect of manual guidance on acquiring a new bimanual coordination pattern. Research Quarterly for Exercise and Sport, 74(1), 104-109.
- Uzunov V. (2008).The handstand: A four stage training model. Gym Coach Journal; 2, 52-59.
- Wulf G, Shea CH and Whitacre CA. (1998). Physical-guidance benefits in learning a complex motor skill. Journal of Motor Behavior, 30(4), 367-380.
- Yeadon MR and Hiley MJ. (2014). The control of twisting somersaults. Journal of biomechanics, 47(6), 1340-1347.
