Author :
Abstract
Konuşma, en temel anlamıyla, aklımızda olanı karşımızdakine sesle aktarma eylemidir. Hazırlıksız ve hazırlıklı olarak ikiye ayrılan konuşma becerisinde, önceden belirlenmiş bir konuyu, belirli bir sürede, belirli bir topluluğa sunmaya hazırlıklı konuşma denir. Hazırlıklı konuşmalar bir topluluğa karşı yapıldığından, topluluk karşısında konuşma hazırlıklı konuşmanın esasını oluşturur. Topluluk karşısında konuşma kaygısı zaman zaman tüm insanlarda görülmektedir. Bu kaygının sebepleri, kendini gösterme şekilleri ve bu kaygıyla başa çıkma yöntemlerinin incelenmesi bu çalışmanın ana problemini oluşturmaktadır. Araştırmada konuşma eğitimi dersi alan Türkçe Öğretmenliği üçüncü sınıf öğrencilerinin, topluluk karşısında konuşma kaygıları incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden biri olan durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Tipik durum örneklemesi ile Türkçe Eğitimi 3. Sınıfta okuyan 24 kız 22 erkek öğrenci görüşme için katılımcı olarak seçilmiştir. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formu, verilerinin işlenmesinde içerik analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda topluluk karşısında konuşma kaygılarını yansıtan davranışlardan en yüksek oranla görülenler; konuşma öncesinde heyecan, konuşma sırasında telaffuz hatası yapma, konuşma sonrasında ise nefes nefese kalma olarak tespit edilmiştir. Kaygıların kaynağına ilişkin görüşlerde en çok ifade edilen; konuşma öncesinde söyleyeceklerini unutmaları, konuşma sırasında konunun eksik kalması ve konuşma sonrasında ise düşüncelerin açık ve net anlatılamamış olmasıdır. Konuşma kaygılarının giderilmesine yönelik bulunan çözümlerde ise konuşma öncesinde nefes egzersizleri, konuşma sırasında elde bir nesne tutma/bir yere tutunma, konuşma sonrasında ise dinleyiciden gelen olumlu dönütler yer almıştır.
Keywords
Abstract
Speaking, in its most basic sense, is the act of conveying what is in our minds to the other person by voice. In the speaking skill, which is divided into two as impromptu and prepared, it is called prepared speech to present a predetermined subject to a certain audience in a certain time. Since prepared speeches are made to a public, public speaking is the basis of prepared speech. Anxiety about speaking in public is seen in all people from time to time. The main problem of this study is to examine the causes of this anxiety, the way it manifests itself and the methods of coping with this anxiety. In the study, the speaking anxiety of the third year Turkish Language Teaching students who took a speaking education lesson was examined. The case study method, which is one of the qualitative research designs, was used in the research. With typical case sampling, 24 female and 22 male students studying in the 3rd year of Turkish Education were selected as participants for the interview. Semi-structured interview form was used to collect the data, and content analysis was used in the processing of the data. As a result of the research, the behaviors that reflect the anxiety of speaking in front of the public with the highest rate; excitement before speaking, making pronunciation mistakes during speaking, and panting after speaking. Most expressed in the opinions about the source of the concerns; forgetting what they have to say before the speech, lack of the subject during the speech, and not expressing the thoughts clearly and clearly after the speech. Solutions for eliminating speech anxiety included breathing exercises before speaking, holding an object in hand during speech, and positive feedback from the listener after the speech.
