YABANCI DİL EĞİTİMİNDE İLETİŞİM YETERLİLİĞİNİN ÖNEMİ (YABANCI DİL EĞİTİMİNDE ÖĞRETMENİN İLETİŞİM YETERLİLİĞİNE İLİŞKİN BİR ARAŞTIRMA)
Author :
Abstract
Dil öğrenime ilişkin araştırmalar çok uzun yıllardır devam etmektedir. Bu araştırmaların sonuçlarının genellikle dil öğreniminin psikolojik ve sosyokültürel faktörler ile ilişkisini ortaya koyduğu görülmekle birlikte, son yıllarda gerçekleştirilen araştırmalarda dil öğreniminde iletişim yeterliliği kavramı ön plana çıkmaktadır. Özellikle ikinci dil öğreniminde öğretmenin iletişim yeterliliğinin ikinci dil öğreniminde elde edilen başarıdaki önemi dikkat çekmektedir. Bu anlamda ikinci dil öğreniminde iletişim yeterliliğinin gramer ve kurallardan başka, sosyolinguistik, stratejik, söylem bilgisi gerektirdiği ifade edilmektedir. Bu çalışmada öğretmenin sahip olduğu iletişim yeterliliği, Korkut Owen ve Bugay (2014) tarafından geliştirilen 5 boyut ve 25 maddelik İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği kullanılarak ikinci dil eğitimi alan üniversite öğrencileri ile yüz yüze anket yöntemi ile ölçümlenmiş, elde edilen veriler frekans, faktör analizi ve t-testi ile değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonucunda öğrencinin ikinci dil öğreniminde öğretmenin iletişim yeterliliklerinden tüm boyutların yaklaşık değerlerde önem taşıdığı, ancak değer verme boyutunun diğerlerine oranla daha fazla kabul gördüğü belirlenmiştir. Bununla birlikte ikinci dil öğrenmede öğretmenin iletişim yeterliliklerini değerlendirmede cinsiyetlere göre bir farklılığın olmadığı ortaya konulmuştur.
Keywords
Abstract
Researches related to language learning have been in progress for many years. The results of these resarches generally put forth the relationship between sociocultural and psychological factors of language learning as well as the term communication competence in language learning has stood out in recent researches. Especially teacher’s communicative competence is noteworthy in the achivement of foreign language learning. In this sense, it is expressed that communicative competence in a foreign language learning is not only based on grammer and rules of language, but also sociolinguistic, strategic discourse knowledge competence. In this study, teacher’s communicative competence has been evaluated by the questionnaire-Communication Competence Scale- developed by Korkut Owen and Bugay (2014) which contains 25 questions. Participants agreeing to have face to face questionnaire are the students who have been studying English as a foreign language at a university. The results have been evaluated by frequency, factor analysis and t-test. At the end of this study it was found that all the factors in the study have importance at approximate levels; nevertheless, the factor- appreciating- has been highly accepted. In addition to this, there is no difference while learning a foreign language considering the gender in evaluating teacher’s communicative competence.
Keywords
- Agar M. (2007). Culture Blends. In: Monaghan L, Goodman JEA(Ed.) Cultural Approach to Interpersonal Communication. Essential Readings. Malden MA: Blackwell.
- Ansarey D. (2012). Communicative Language Teaching İn EFL Contexts: Teachers Attitude and Perception in Bangladesh, ASA University Review 6(1): 61-78
- Bachman L.F, (1990). Fundamental Considerations in Language Teaching. Oxford: Oxford University Press.
- Bachman, L.F., Palmer, A.S. (1996). Language Testing in Practice: Designing and Developing Useful Language Tests. Oxford: Oxford University Press.
- Bagaric’ V, Djigunovic’ JM. (2007). Defining Communicative Competence. Metodika, 8(1): 94-10.
- Byram M, Gribkova B, Starkey H. (2002). Developing the Intercultural Dimensıon in Language Teaching, a Practıcal Introductıon for Teachers. Strasbourg: Language Policy Division, Council of Europe.
- Canale M, Swain M. (1980). Theoretical Bases of Communicative Approaches to Second Language Teaching and Testing. Applied Linguistics.(1): 1-47.
- Canale, M. (1983). From communicative competence to communicative language pedagogy. In Richards, J. C., & Schmidt, R. W. (Eds.), Language and Communication, London: Longman.
- Celce-Murcia M, Dörnyei Z, Thurrell S. (1995). Communicative Competence: A Pedagogically Motivated Model with Content Specifications, Issues Applied Linguistics, 6 (2): 5-35.
- Chomsky N. (1965). Aspects of the Theory of Syntax. Cambridge, Mass: MIT Pres.
- Cooley RE, Roach DA. (1984). A Conceptual Framework. In: Bostrom RN (Ed) Competence in Communication: A Multidisciplinary Approach. Beverrly Hills, CA: Sage.
- Council of Europe (CEF). (2001). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching and Assessment. Cambridge: Cambridge University Press.
- Dimitrov N, Dawson DL, Olsen KC, Meadows KN. (2014). Developing the Intercultural Competence of Graduate Students. Canadian Journal of Higher Education, 44 (3): 86 – 103.
- Dörnyei Z, Thurrell S. (1991). Strategic Competence and How to Teach It, ELT J, 45(1): 16-23
- Huda N. (1999). Language Learning and Teaching: Issues and Trends. Malang, Indonesia: Ikipmalang Publisher.
- Hymes DH. (1972). On communicative Competence. In: Pride JB, Holmes J (Eds): Sociolinguistics. Baltimore: Penguin Books.
- Karagöz Y, Kösterelioğlu İ. Ağustos. (2008). İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeğinin Faktör Analizi Metodu İle Geliştirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21: 81-97.
- Korkut F. (1996). İletisim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7): 18-23
- Korkut F. (2005). Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (28): 143-149.
- Korkut Owen F, Bugay A. (2014).İletişim Becerileri Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2): 51- 64.
- Kurzc I 2004. Communicative Competence and Theory of Mind, Psychology of Language and Communication, 8(2): 5-18
- Lailawati MS. (2008). Communicative Competence: A Malaysian Perspective. Human Communication. A Publication of the Pacific and Asian Communication Association, 11(3): 303-312.
- Lesencius A, Codreanu A. (2012). Interpersonal Communication Competence: Cultural Underpinnings. Journal of Defense Resources Management, 3(1): 123-127.
- McKeeman L, Oviedo B. (2013). Enhancing Communicative Competence Through Integrating 21st Century Skills and Tools. CSCTFL Report: 39-54.
- O'Hair MJ, Wright R. (1990). Application of Communication Strategies in Alleviating Teacher Stress. In: O'Hair D., Kreps GL (Eds.) Applied Communication Theory and Reserach, Hillsdalw, NJ: Erlbaum.
- Usó-Juan E, Martínez-Flor A. (2008) Teaching Intercultural Communicative Competence through the Four Skills, Revista Alicantina de Estudios Ingleses 21 : 157-170.
- Richards, J C, Rodgers T. (2001). Approaches and Methods in Language Teaching (2nd ed.). New York: Cambridge University Press.
- Richeit G, Strohner H, Vorweg C. (2008). “The Concept of Communicative Competence” In: Richeit G, Strohner H (Ed): Handbook of Communication Competence. New York: Mouton de Gruyter.
- Savignon SJ. (1972). Communicative Competence: An experiment in foreign-language teaching. Philadelphia: The Center for Curriculum Development, Inc.
- Schmidhofer A, Saiz de Lobado García E, Strotmann B. (2012). Assessment of Communıcatıve Competence, IX Jornadas Internacionales de Innovación Universitaria, Villaviciosa de Odón.
- Spitzberg BH. (1983). Communication Competence as Knowledge, Skill, and Impression. Communication Education, 32: 323-329.
- Usó-Juan E, Martínez-Flor A. (2008). Teaching Intercultural Communicative Competence through the Four Skills. Revista Alicantina de Estudios Ingleses 21, , 157-170
- Widdowson HG. (1983). Learning Purpose and Language Use. Oxford: Oxford University Press.
- Wiemann JM. (1977). Expication and Test of a Model of Communicative Competence. Human Communication Research, 3 (3): 195-213.
- Young TJ, Sachdev I. (2011). Intercultural Communicative Competence: Exploring English Language Teachers’ Beliefs and Practices, Language Awareness, 20(2) : 81–98.
- Zlatića L, Bjekićb D, Marinkovića S, Bojovićc M. (2014). Development of Teacher Communication Competence, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 116: 606 – 610.
- Wonderland” olarak tanımlanmaktadır (Agbatogun, 2014:108). Bu bağlamda "Humpty
- dilbilimci 1957 yılında Noam Chomsky tarafından “dil yeterliliği” ifadesinin kullanılması ile
- ortaya çıkmış (Chomsky,1965), Dell Hymes tarafından 1972 yılında ilk defa bir dile ilişkin
- birlikte Hymes (1972) bir dili konuşabilmek ya da iletişim kurabilmek için gramer bilgisinin
- olduğunu açıklamaktadır. Hymes (1972) kişinin dile ilişkin bilgisi ve dilin uygun kullanımına
- 1980). Wiemann (1977: 198) iletişim yeterliliği kavramının kişinin içinde bulunduğu
- hakim olmayı gerektirmektedir. Bu çalışmada öğretmenin sahip olduğu iletişim yeterliliği, Korkut Owen ve Bugay (2014)
- and “Alice in Wonderland”(Agbatogun, 2014:108). In this sense, “Humpty Dumpty” means that
- the use of “language competence” in 1957 by structuralist linguist Naom Chomsky.
- knowledge for the first time by Dell Hymes in 1972. In the meantime, Hymes emphasizes that
- language environment. Hymes(1972) not only indicates the ability of a person to have the
- this is interpreted as the ethnography of speech.(Canale and Swain:1980). Wieman(1977:198)
- scale developed by Korkut Owen and Bugay(2014). When the results of the communication
