GÖÇ EDEN ÇOCUKLARA SUNULAN SOSYAL BECERİ EĞİTİM PROGRAMININ STRESLE BAŞ EDEBİLME DURUMLARINA ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı ulusal ve uluslararası göç etmiş okul öncesi çocuklara sunulan sosyal beceri eğitim programının stresle başa edebilme durumuna etkisini değerlendirmektir. Araştırma deneysel bir çalışma olup kontrol gruplu ön test sontest denk olmayan gruplar modeline göre yapılmıştır. Bu genel amaç doğrultusunda İzmir ili Konak merkez ilçesi Kadifekale Zübeyde Hanım İlkokulu anasınıfına devam eden 13 kız 15 erkek toplam 28 öğrenci araştırmanın örneklem grubunu oluşturmaktadır. Örnekleme alınan çocuklardan 12’si deney 16’sı konrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Deney grubundaki çocuklara sosyal beceri öğretimi kapsamında stresle baş edebilme becerisi için ön ve son test olarak Mc Ginnes (2016) tarafından geliştirilmiş olan sosyal beceri öğretim programı “Öğretmen Ebeveyn ve Çocuk Kontrol Listeleri” kullanılmıştır. Araştırmanın uygulama sürecinde ise; Mc Ginnes (2016)’in sosyal beceri öğretim programı kapsamında stresle baş edebilme becerileri bölümü kullanılmıştır. Uygulamada çocuklara rahatlama, hataların üstesinden gelme, dürüst olma, ne zaman söylemesi gerektiğini bilme, mağlubiyetin üstesinden gelme, birinci olmayı isteme, hayır deme, hayır cevabını kabul etme ve ne yapacağına karar verme becerileri ile ilgili bir buçuk aylık program uygulanmıştır. Çalışmanın sonucunda deney grubundaki çocukların stresle başedebilmeleri konusunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede farklılık gösterdiği bulunmuştur.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to evaluate the effects of social skills program given to preschool immigrant children who migrated from abroad or inland on their coping with stress. It is quasi experimental research with a control group and carries pretest posttest model with nonequivalent groups design. The participants are 13 female and 15 male preschool students with a total of 28 who attend public Kadifekale Zübeyde Hanım Elementary School in Konak, İzmir. The participating children were divided into two groups and 12 of them were placed into the experimental group while the remaining 16 were put into the control group. The participating children in the experimental group were given a pretest and posttest named “Teacher, Parent and Child Control Lists” developed by McGinnis (2016) to measure their stress coping ability within the framework of social skills training program. During the implementation phase the part named skills for dealing with stress developed by McGinnis (2016) was used. The children were taught skills regarding relaxation, coping with their mistakes, being honest, knowing when to tell, coping with defiance, wanting to be the number one, saying no, accepting the answer no and deciding what to do during one and a half month long training period. The results indicated that preschool children in the experiment group differed meaningfully in coping with stress from the children in the control group. The results depicted a difference in favor of the experiment group.
Keywords
- Adelman, H.S.; Taylor, L. (2006).The Implementation Guide to Student Learning Supports in the Classroom and Schoolwide: New Directions for Addressing Barriers to Learning; Corwin Press: Thousand Oaks, CA, USA.
- Adelman, H.S.; Taylor, L. (2015). Transforming Student and Learning Supports: Developing a Unified, Comprehensive, and Equitable System; Center for Mental Health in Schools: Los Angeles, CA, USA.
- Aslan C. ( 2013). Göç-Eğitim-Batman ve Çocuk: Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da Göçün Aile ve Çocuk Eğitimi Üzerindeki Etkisi. https://www.google. com.tr/webhp?hl=tr#hl=tr&q=egitim.cu.edu.tr%2Fmyfiles%2Fopen.aspx%3Ffile%3D94 2.doc%E2%80%8E adresinden 18 Mayıs 2013’te alınmıştır.
- Baştürk, R. (2012). Deneme Modelleri, İçinde Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Editör Tanrıöğen, A. (s. 31-56). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Büyüköztürk, Ş. (2016). Veri Analizi El Kitabı (22.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Cornille, T.,A.,W. D. Brotherton. (1993). “Applying the Developmental Family Therapy Model to Issues of Migrating Families” Settles,B., Hanks, D. ve Susman, M.(Ed) Families on the Move, Migration, Immigration, Emigration and Mobility. USA: The Haworth Press.
- Derezotes, D.S. (2000). Advenced Generalist Social Work Practice. London: Sage Publications.
- Doğanay, H. (1994). Türkiye Beşeri Coğrafyası. Ankara: Gazi Büro Yayınevi.
- Erden, G. ve Gürdil, G.(2009) ‘Savaş Yaşantılarının Ardından Çocuk ve Ergenlerde Gözlenen Travma Tepkileri ve Psiko-Sosyal Yardım Önerileri’, Türk Psikoloji Yazıları, 12(24):113.
- Gander, M ve Gardiner H. W. (2001) Çocuk ve Ergen Gelişimi, Çev. A. Dönmez, N.Çelen, B.Onur, Ankara: İmge.
- Gün, Z. (2002) Çocuk ve Göç Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir, Ege Üniversitesi
- Kalkan, M. (2013).Yarı Deneysel Desenler ve Zaman Serileri Deseni, İçinde Psikolojik Danışmada Araştırma Yöntemleri, Çeviri Editörü; Siyez, D.M. (s197-219). Ankara: Mentis Yayınevi.
- McGinnis E. (2016). Erken Çocukluk Döneminde Sosyal Beceri Öğretim Programı. Çeviri Editörü; Yıldırım Dogru, S.S. Ankara: Nobel Yayınevi
- Mirsky, J. (2004). “Preparing Adolescents for Immigration: a Group Intervention”, Children & Youth Services Review, 26 (4): 413-426.
- Moilanen, I.ve Myhrman A. (1989). “What Protects Child during Migration?”. Scandinavian Journal of Sociological Medicine, 17(1): 21-24.
- Özen, Ş., Antar S., Özbulut Ö., Altındağ A., Oto R. (2001) “İç Göç Yaşayan Bir Grup Lise Öğrencisinde Ruhsal Belirti Şiddetinin Cinsiyet ile İlişkisi”, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 8 (3):156-162.
- Perreira, K.M., Ornelas, I.J. (2011). The physical and psychological well-being of immigrant children. Future Child, 21: 195–218.
- Polat G. (2007). “İç göçün çocuk ruh sağlığına etkisi ve sosyal hizmet müdahalesi”. Toplum ve Sosyal Hizmet.18 (1): 89-106.
- Steel, Z., Silove D., Chey T., Bauman A., Phan T., Phan T. (2004). “Mental Disorders, Disability and Health Service Use Amongst Vietnamese Refugees and the Host Australian Population”, Acta Psychtrica Scandinavia, 1-10.
- Thomas, T. ve Lou, W. (2012). Psychological Well Being of Child and Adolescent Refugee and Asylum Seekers: Overview of Major Research Findings of the Past Ten Years, Australian Human Rights Comission Yayını, http://www.hreoc.gov.au/human_rights/ children_detention/psy_review.html
- Topçuoğlu, R. (2012). Türkiye’de Göçmen Çocukların Profili, Sosyal Politika ve Sosyal Hizmet Önerileri Hızlı Değerlendirme Araştırması. Ankara: Uluslararası Göç Örgütü. http://www.turkey.iom.int/documents/Child/IOM_GocmenCocukRaporu_tr_03062013.p df adresinden 10.05.2017 tarihinde erişilmiştir.
- Toros, A. (2008). Sorunlu Bölgelerde Göç, Global Strateji Enstitüsü, Ankara. http://www.migrationletters.com/sirkeci/Nakanishi_Sirkeci_Cabbarli_2008_migration_co nflict_zones_GLOBAL.pdf adresinden 09.05.2017 tarihinde erişilmiştir.
- Uluocak, G.P. (2009). İç göç yaşamış ve yaşamamış çocukların okulda uyumu. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26: 35-44.
- Warfa, N., Bhui K., Craig T., Curtis S., Mohamud S., Stansfeld S., ve diğ. (2006). “Post Migration Geographical Mobility, Mental Health and Health Service Utilization among Somali Refugees in the UK: a Qualitative Study”. Health and Place,12(4): 503-515. EXTENDED ABSTRACT
