Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı eğitsel oyunlarla işlenen beden eğitimi dersinin öğrencilerin öz-kavram düzeylerine etkisini tespit etmektir. Araştırma 2015-2016 bahar döneminde Ankara’da bir ortaokulda yürütülmüştür. Araştırma ön-test son test kontrol gruplu deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu sekizinci sınıf düzeyinde öğrenim gören deney grubunda 24, kontrol grubunda 24 olmak üzere toplam 48 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak amacıyla Marsh (1992) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Yıldız ve Fer (2008) tarafından yapılan öz-kavram ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde tekrarlı ölçümlerde iki yönlü anova tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda öğrencilerin fiziksel yeterlilik algılarında, fiziksel görünüm algılarında, akran ilişkileri algılarında ve genel öz yeterlik algılarında deney grubu lehine anlamlı bir fark bulunmuş.
Keywords
Abstract
The purpose of this study is to investigate the effect on students’ self description levels of implementing educational game in physical education course. This study was carried Out with eighth grade students in a secondary school in Bolu of 2015-2016 education year. This study was a experimental design with pre-post test control groups. Totally 48 students were participated in this study, 24 students inexperiment group and 24 students in control group. In data collection, Self Description Scale was used by develeoped Marsh (1992) and This scale was adapted to Turkis by Yıldız and Fer (2008). In statistical analysis two-way Anova for repeated measures was applied. İn result of this sduy, there has been significant difference between experimental group and control group which has been in favor of experimental group. Students’ perceptioans physical abilities, physical apparences, peer relations and general self description in experimental grup is significantly difference than students in control group.
Keywords
- Arslan F. (2000). 1–3 Yaş dönemindeki çocuğun oyun ve oyuncak özelliklerinin gelişim kuramları ile açıklanması, C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 2000, 4 (2).
- Ataman A. (2004). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık,
- Bayazıt B. (2006). Eğitilebilir zihinsel engelli eğlenceli atletizm antrenmanı programının psikomotor özelliklere etkisi. K.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Kocaeli.
- Derman O. Ergenlerde Psikososyal Gelişim. “Adolesan Sağlığı, II. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri” Sempozyum Dizisi No: 63. 2008; 9-21.
- Dönmez, N.B. (1992). Üniversitede çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü ve kız meslek lisesi öğrencileri için oyun kitabı. İstanbul: Bayrak Matbaası.
- Erdoğan, G. (2006). İlköğretim 8. sınıf (14-15 yaş) öğrencilerinin depresif belirti ve öz kavram düzeylerine yaratıcı drama çalışmalarının etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gresham, F. (1986). Conceptual issues in the assessment of social competence in children. In P. Strain, M. Guralnick, & H. M. Walker (Eds.), Children’s social behavior New York: Academic Press.
- Gülhan, G. (2012). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği anabilim dalı 10-12 yaş grubu ilköğretim öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerine eğitsel oyunların etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi üniversitesi eğitim bilimleri enstitüsü, Ankara.
- Hamachek, D. E. (1990). Evaluating self-concept and ego status in Erickson’s last three psychosocial stages. Journal of Counseling and Development, 68(6), 677.
- Harter, S. (1999). The construction of the self: a developmental perspective. The Guilford Pres. A Division of Guilford Publications, Inc, New York.
- Hazar, Muhsin.(1996). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim Ankara: Saray Matbaası.
- Huı-Tzu W. (2003). The effects of a creative movement program on motor creativity and gross motor skills of preschool children, doctor of education, the university of south dakota, UMI Number: 3085448, USA, 2003, s:1).
- Kerkez F. (2006). Oyun ve egzersizin yuva ve anaokuluna giden 5-6 yaş grubu çocuklarda fiziksel ve motor gelişime etkisinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
- Ketchar R.S. (2005). Practıcal phılosophy of sport and physıcal actıvıty, Second Edition, Penn State Üniversiy, Human Kinetics, ISBN 0–7360–0141–7
- Marsh, H. W., Iain W., Holmes, M. (1990). Multidimensional self-concept: conctruct validation of responses by children. American Educational Research Journal, 27, 89-117.
- Mengütay S.(2006). Çocuklarda Hareket Gelişimi ve Spor, Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
- Özdoğan B. (2004). Çocuk ve oyun. Ankara: Anı Yayımcılık,
- Rosenberg, M. (1975). Self-concept and self-esteem. In P. F. Rice(Ed.) The Adolescent Development, Relationships and Culture. Boston: Ally and Bacon, Inc.
- Seyrek, H. Ve Sun Muammer. (1997). Okul öncesi eğitimde oyun müzik. İzmir: Eserleri Yayınları.
- Shavelson, R.J., Hubner, J.J. & Stanton, G. C. (1976). Validation of construct interpretations of test scores. Review of Educational Research, 46, 407-441.
- Topkaya, İsmail. (2004). Oyun, Beden Eğitimi ve Spor Öğretiminin Eğitsel Temelleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Tuncor, Ferit.(2000). Eğitici çocuk oyunları. Ankara: Esin Yayınları
- Vidoni, C., Ivan, E., & Judge, L. (2008). Teaching fair play: Does it work beyond the gym? Indiana Association of Health, Physical Education, Recreation and Dance Journal , 37(2), 4-7.
- Yıldız G., Fer S. (2008). Öz kavram envanterinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 209-232.
- Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğici matematik oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Adana. EXTENDED ABSTRACT
