HASTANEDE GÖREV YAPAN ÇOCUK GELİŞİMCİLERİN MESLEKİ BENLİK SAYGILARI İLE YAŞAM DOYUMU DÜZEYLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, kamu hastanelerinde görev yapan çocuk gelişimcilerin mesleki benlik saygıları ile yaşam doyum düzeylerinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda, Türkiye’nin çeşitli illerinde kamu hastanelerinde görevini sürdürmekte olan ve araştırmaya gönüllü katılım sağlayan 65 çocuk gelişimci araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya dahil olan çocuk gelişimcilere, kişisel bilgi formu, Yetim (1993) tarafından uyarlanan “Yaşam Doyumu Ölçeği” ile Arıcak (1999) tarafından geliştirilen “Mesleki Benlik Saygısı Ölçeği” çevrimiçi form halinde ulaştırılarak veriler toplanıp analiz edilmiştir. Yapılan çalışma sonucunda çocuk gelişimcilerin mesleki benlik saygısı ile yaşam doyumu arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki görülmemiştir. Araştırmada hastanede görev yapan çocuk gelişimcilerin mesleki benlik saygısı ve yaşam doyumu düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığı analiz edilmiştir.
Keywords
Abstract
The purpose of conducting this research is to examine the professional self-esteem and life satisfaction levels of child development specialists working in public hospitals. The research sample included 65 child development specialists from public hospitals in various provinces of Turkey who volunteered to take part in the study. For this study the survey research design was adopted. For the study, a personal information form, the "Life Satisfaction Scale" adapted by Yetim (1993), and the "Professional Self-Esteem Scale" developed by Arıcak (1999) were made accessible to all participants via the internet and the data was gathered and the analysed. The results showed no statistically significant relationship between professional self-esteem and life satisfaction of child development specialists. It was analyzed whether the professional self-esteem and life satisfaction levels of the child development specialists working in the hospital differed significantly according to various variables.
Keywords
- Akgöz, S. vd. (2005). Uludağ Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi'nde Çalışan Hemşirelerin Mesleki Doyumları. Turkiye Klinikleri Journal Of Medical Ethics-Law And History, 13,2, 86-96.
- Arıcak, T. ve Dilmaç, B. (2003). Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğrencilerinin Bir Takım De- ğişkenler Açısından Benlik Saygısı ile Mesleki Benlik Saygısı Düzeylerinin İncelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt:3, Sayı:1
- Arıkan, D., Yaman, S., & Çelebioğlu S. (2000). Çocuk ihmali ve istismarı konusunda hemşirele- rin bilgileri. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 3(2), 29-35
- Arslan, E. (2008). Onkoloji hemşirelerinin iş doyumu ve yaşam doyumunun incelenmesi. Yük- sek lisans tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Başer, D., & Taşkın, M.(2018). Sosyal hizmet öğrencilerinin mesleki benlik saygısı düzeylerinin incelenmesi: Selçuk Üniversitesi örneği. International Academic Resarch Congress, s.929, 18-21 Ekim 2017, Antalya,Türkiye.
- Bekiroğlu, Ç.(2017). Psikolojik danışmanlık hizmeti verenlerde tükenmişlik düzeyleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Nişantaşı Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Benli, S. (2016). Hemşirelerin yaşam doyumu ve ölüme karşı tutumları arasındaki ilişkinin belir- lenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzincan.
- Çetinkaya-Uslusoy, E., Paslı-Gürdoğan, E.ve Kurt, D. ( 2016). Hemşirelerde mesleki benlik say- gısı ve meslektaş dayanışması. Süleyman Demirel Ünivesitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7,1, 29-35.
- Çivilidağ, A. vd. (2018). Mesleki benlik saygısı, sürekli kaygı ve yaşam doyumu düzeylerinin incelenmesi. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 2,3, 45-60.
- Çoban, F.(2017). Kamu ve özel kurumlarda çalışan kişilerin mesleki doyum ve yaşam doyumla- rının karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Nişantaşı Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Diener, E. vd. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49 (1), 71-
- Erbil, N. ve Bostan, Ö. (2004). Ebe ve hemşirelerin iş doyumu, benlik saygısı ve etkileyen faktör- ler. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 7(3), 56-66.
- Gümüşsoy, U.(2018). Çalışanlarda sosyal desteğin iş-aile çatışması, yaşam doyumu ve yaşam kalitesi ile ilişkisi. Yüksek Lisans tezi, Manisa Celal Bayar Ünivesitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
- Irmak, M. (2015). İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin mesleki benlik saygılarının belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi kavramlar-ilkeler-teknikler. Ankara: Nobel Yayıncı- lık.
- Kıvılcım, P.(2014). Öğretmenlerde iş doyumu, özyeterlik inancı ve yaşam doyumu ilişkisinin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Toros Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
- Kiremitci, M. (2019). Özel Bakım Merkezinde Görev Yapan Sosyal Çalışmacıların Mesleki Ben- lik Saygısı ve Yaşam Doyumlarının Araştırılması.Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Kulaksızoğlu, A. (2000). Ergenlik psikolojisi. Ankara: Remzi Kitapevi.
- Kutlu, M. ve Soğukpınar, E.(2015). Rehber öğretmenlerin benlik saygısı ile mesleki benlik saygı- sı düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi/Examination Of Self Esteem And Professional Self Esteem Levels Of Guidance Teachers İn Terms Of Some Variables. EInternational Journal of Educational Research, 6,1, 84-101.
- Maden-Turgut, E. (2010). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi ve İstanbul’daki devlet üniversi- te hastanelerinde çalışan ameliyat hastane hemşirelerine yönelik bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Özer, M. ve Karabulut, Ö. Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Geriatri, 6(2), 72-. 74.
- Özkan, İ. (1994). Benlik Saygısını Etkileyen Etkenler. Düşünen Adam, 7 (3): 4-9.
- Roberts, J.A. ve Clement, A. (2007). “Materialism And Satisfaction with Over-All Quality of Life and Eight Life Domains”. Social Indicators Research, 82: 79-92.
- Sağlam, Y.(2017). Engelli ve yaşlı bakım personellerinin tükenmişliği, iş yaşamı kalitesi ve ya- şam doyumu ilişkileri üzerine bir araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Kırklareli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırklareli.
- Sarı. K, (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin çocuk sevgilerinin ve mesleki benlik saygılarının profesyonellik değişkenleri açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya
- Sayıner, B. vd. (2007). Yükseköğretim gençliğinin benlik algısının çeşitli değişkenlere göre ince- lenmesi: İstanbul Ticaret Üniversitesi örneği, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6,11, 253-65.
- Sönmez,V vd.(2000). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Super, D. (1963). Career development: Self-concept theory. New York: Colombia Univ.
- Şahin, S. (2018). Çocuk gelişimine giriş. N. Aral ve F. Temel (Ed.), Çocuk gelişimi.(s.16). Ankara: Hedef Yayınevi.
- Şimşek, E.(2011). Örgütsel iletişim ve kişilik özelliklerinin yaşam doyumuna etkileri. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehirersity Teachers College Press.
- Taştepe, T. ve Akyol, A. (2014). Hastanelerde Görev Yapan Çocuk GelişimcilerinÇalışma Or- tamları İle Mesleklerine İlişkin Görüşlerin İncelenmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 2014 3 (1-2-3), 29-54
- Toker, B. (2012). “Life Satisfaction Among Academicians: An Empirical Study on the Universi- ties of Turkey”. ProcediaSocial and Behavioral Sciences, 47: 190-195.
- Uslu, S.(2015). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının mesleki benlik saygılarının demografik değişkenler açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23,1, 141-60.
- Yetim, Ü. (2001). Toplumdan bireye mutluluk resimleri. İstanbul: Bağlam Yayınları. EXTENDED ABSTRACT
