Boşanmış Ailelerdeki Ergenlerin Uyum Düzeylerini ve Sosyal Becerilerini Geliştirmeye Yönelik Bir Grup Rehberliği Çalışmasının Sınanması
Author:
Abstract
Bu çalışmada araştırmacı tarafından geliştirilen grup rehberliği programının 9. sınıfta öğrenim gören anne babası boşanmış 15 yaş düzeyi ergenlerin psikolojik uyum düzeylerini, sosyal becerilerini benlik algılarını ve problem çözme becerilerini geliştirmeye etkisinin olup olmadığı sınanmıştır. Araştırmada tek grup öntest-sontest deneme modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 9. sınıfta öğrenim gören ve boşanmış ailelerden gelen 15 yaş düzeyi ergenlerden oluşmuştur. 51 kişilik çalışma grubuna grup rehberliği çalışması başlamadan önce ve çalışma tamamlandıktan sonra, araştırmacı tarafından Türkçe’ye uyarlanan Raynolds Adolescent Adjustment Screening Inventory (RAASI) ve çalışmanın etkililiğini sınamak amacıyla Ergenlerin Sosyal Becerilerini Değerlendirme Ölçeği, Piers-Harris’in Çocuklarda Öz Kavramı Ölçeği ve Problem Çözme Envanteri uygulanmıştır. Grup rehberliği uygulaması 51 kişilik çalışma grubundan seçilen 9 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Grup 10 hafta süreyle haftada bir gün 50 dakika süreyle toplanmıştır.
Keywords
Abstract
This study tested whether a group guidance program improved the social and problem-solving skills, psychological adjustment levels and self-perceptions of 15-year-old educated in the 9th grade. The study used a single group pretest-posttest trial model. The study group for the research consisted of 15-year-old adolescents educated in the 9th grade who came from divorced families. Raynolds Adolescent Adjustment Screening Inventory (RAASI) adapted into Turkish by the researcher and for the 51 students research group RAASI was applied before the group guidance study started and after the study was completed; the Adolescents' Social Skills Assessment Scale, Piers-Harris Children’s Self-Concept Scale and Problem-Solving Inventory were also applied to test the effectiveness of the study. Group guidance with 9 students selected from the study group of 51 people took place for 50 minutes once a week for 10 weeks.